Od samego początku istnienia człowieka można zaobserwować dwa typy ludzi – bogatych i ubogich. Kiedyś było niewolnictwo, w którym człowiek biedny za jedzenie wykonywał prace zlecaną przez swojego „Pana”. Później przekształciło się to na wypłacane wynagrodzenie.
Dzisiaj mamy inny ustrój, gdzie każdy może założyć firmę, czy dostosować warunki pracy do swoich umiejętności. Innymi słowy czasy się zmienił, ludzkość się rozwinęła, technologia poszła do przodu.
Pojawia się tylko jedno pytanie, czy aby na pewno wszystko się różni? Wiele osób w dalszym ciągu ma problemy życiowe, a praca, którą wykonują często jest bardzo ciężka, a wynagrodzenie nieadekwatne do wysiłku. Choć z każdą zmianą polityków, partii rządzącej, czy nowego prezydenta starają się wprowadzić nowe rozwiązania, które mają poprawić byt, to tak na prawdę wszystko kręci się wokół tego samego.
Z drugiej strony, czy całą swoją bezradnością, brak pracy, czy lepszych warunków do życia można obarczać państwo? Tutaj pojawia się sprawa rozwoju, wzięcia odpowiedzialności za swoje życie, czy pracowitości. Z pomocą właśnie wychodzi jedna z inicjatyw państwa, która ma za zadanie poprawić jakość życia ludzi. Mianowicie Fundusz Pracy (w skrócie FP), który jest rozwiązaniem dla każdego, aby znaleźć pracę, czy podnieść kwalifikację. Zacznijmy jednak od podstaw.
Fundusz Pracy co to jest?
To instytucja, która ma za zadanie łagodzić skutki bezrobocia w Polsce, promować zatrudnienia oraz pomagać w rozwoju zawodowym. Początki Funduszu, to lata przedwojenne. Następnie pewne przemiany przechodził po drugiej wojnie światowej. Forma, którą obserwujemy dzisiaj, funkcjonuje od 1990 roku.
Fundusz Pracy to państwowy fundusz celowy, którego dysponentem jest minister pracy i polityki społecznej. Gromadzone na nim środki są przeznaczane na cele wskazane w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Pieniądze te przeznaczone są w szczególności na aktywizację osób bezrobotnych, zasiłki dla bezrobotnych, programy zapobiegania bezrobociu, stypendia naukowe, świadczenia integracyjne, dodatki aktywizacyjne, koszty działania klubów pracy, promocja i pomoc prawna osobom zatrudnionym za granicą kraju, wszelkiego rodzaju dofinansowania – to tylko kilka przykładów, na co wydawane są zebrane środki.
Oprócz tego, ze środków gromadzonych na tym funduszu pokrywane są koszty związane ze specjalizacją i realizacją staży podyplomowych dla lekarzy, stomatologów, pielęgniarek i położnych, co pomaga podnieść kwalifikacje.
Wszystko wygląda pięknie, jednak jest w tym jeden haczyk. Mianowicie, aby były pieniądze na zasiłki, dotacje, dodatki, czy stypendia, to ktoś to musi finansować. Składki na Fundusz Pracy odprowadzane są przez pracodawców i są one obowiązkowe.
Wynika to z ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Składki mają wysokość 2,45% podstawy wymiaru. Co oznacza, że w przypadku przedsiębiorców jej wysokość w 2017 roku wynosi minimum 62,67 zł. Co ważne, nie finansuje ich pracownik – są pokrywane wyłącznie przez pracodawcę. Składka na Fundusz Pracy naliczana jest od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek i opłacana za okres trwania obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnych i rentowych.
Oprócz tego Fundusz pracy zasilany jest również ze składek obowiązkowo odprowadzanych przez przedsiębiorców, dotacje budżetu państwa, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej, odsetki od środków na rachunkach bankowych.
Powstaje również możliwość nieopłacania składek. Trzeba jednak spełnić następujące warunki: pracownik otrzymuje wynagrodzenie niższe od minimalnego, przedsiębiorca zatrudnia pracowników wyłącznie na podstawie umowy zlecenie, nowy przedsiębiorca korzysta z preferencyjnych składek ZUS, przedsiębiorca bądź pracownik osiągnie wyznaczony pułap wieku: dla kobiet jest to wiek – 55 lat, a dla mężczyzn – 60 lat.
Zwolnienie przysługuje od następnego miesiąca po miesiącu, w którego trakcie ukończono wskazany wiek. Jeśli zaś podatnik osiągnął wiek pozwalający skorzystać ze zwolnienia pierwszego dnia danego miesiąca, to nie opłaca się za niego składek już od tego miesiąca.
Jeśli chodzi o termin zapłaty, to składka na Fundusz Pracy powinna być co miesiąc naliczana i odprowadzana do ZUS-u przez pracodawcę.
Należ ją wykazać na deklaracji ZUS DRA. Termin zapłaty jest taki sam jak w przypadku uiszczania składek na ubezpieczenia społeczne, czyli:
do 10. dnia następnego miesiąca – w przypadku osób fizycznych niezatrudniających pracowników,
do 15. dnia następnego miesiąca – w przypadku zatrudniania pracowników.