W przypadku pracy licencjackiej, tak jak w przypadku każdej innej pracy dyplomowej (magisterskiej, inżynierskiej, doktorskiej), należy ściśle przestrzegać pewnych z góry ustalonych reguł. Jest to absolutna konieczność i warto dużo wcześniej zapoznać się ze wszystkimi wytycznymi, aby usprawnić pisanie pracy i nie narażać się na ciągłe korekty i uwagi ze strony promotora. Nie jest to tak skomplikowane, jak się wydaje na pierwszy rzut oka
Zasady dotyczące przytaczania myśli, słów koncepcji, poglądów zaczerpniętych z innych publikacji są ściśle i bardzo wyraźnie określone. Nie mają sensu próby ominięcia tych zasad, ponieważ każda praca dyplomowa jest dokładnie sprawdzana i weryfikowana pod kątem plagiatu. Specjalne programy anty-plagiatowe wychwycą najmniejsze oszustwo. A plagiat jest po prostu przestępstwem. To przecież zwykła kradzież wartości intelektualnej i tak to wygląda w świetle prawa. Za naruszenia prawa grozi odpowiednia kara, dlatego należy zrobić wszystko, aby tego uniknąć.
Studenci często obawiają się tego właśnie zjawiska, ponieważ nie każda uczelnia wystarczająco dobrze i dokładnie, przygotowuje swoich studentów do pisania prac dyplomowych. A z kolei nie każdy jest świadom tego, jak powinna wyglądać struktura pracy dyplomowej, jeśli nigdy wcześniej takowej nie pisał. Nie wystarczy tutaj sama wiedza teoretyczna, o wiele bardziej przydatna jest praktyka. Jeśli odpowiednio wcześniej wyćwiczymy wszelkie zasady, pisanie licencjatu czy magisterki będzie znacznie szybsze, sprawniejsze i prostsze.
Kwestia cytowania w pracach dyplomowych jest jedną z najistotniejszych kwestii w ogóle przy pisaniu. Taka praca jest w gruncie rzeczy pracą odtwórczą, więc poza nielicznymi wyjątkami, nie da się uniknąć cytowania. W zasadzie cały rozdział na temat metodologii badań, będzie się składał z przetoczonych treści. Zatem, jak cytować w pracy licencjackiej, magisterskiej czy doktorskiej, aby uniknąć wpadki i oskarżenia o plagiat?
Pierwszą trudnością jest samo uświadomienie sobie, co to właściwie jest „cytowanie”. Nie każdy jest świadom tego, że cytowanie to nie tylko dosłowne przytaczanie cudzych słów (wyróżnione w tekście graficznie, za pomocą cudzysłowu, koloru czy pochyłej czcionki). Cytowani to również wszelkiego rodzaju parafrazowanie czy omawianie myśli niezaczerpnięty z innych publikacji. Każde takie miejsce w naszej pracy musi być opatrzone odpowiednim przypisem. Nie zawsze musi to być pełen przypis, ale jeśli powołujemy się na koncepcję, pomysł, ideę, poglądy kogoś innego, należy bezwzględnie zasygnalizować to w tekście. Czasem wystarczy podać datę publikacji danej pracy (jeśli powołujemy się na danego autora), lub autora (autorów) i datę publikacji (w przypadku powoływania się na konkretne badania lub dane). W innych przypadkach niezbędny będzie przypis.
Przypisy- to kolejny problem. W pracach licencjackich są one koniecznością, bez względu na formę przytaczania. Przypisy są pewną formą udokumentowania. Dzięki nim, każdy kto czyta naszą pracę, będzie od razu wiedział, skąd zaczerpnęliśmy informację na dany temat. Przypisy muszą być w miarę możliwości dokładnie i skrupulatnie sporządzone. W żadnym wypadku nie można podawać w nich przypadkowych danych, ponieważ prawdziwość przypisu bardzo łatwo sprawdzić.
Przypisy można umieścić na końcu pracy, przed bibliografią. Ale obecnie odchodzi się od tej metody, na rzecz przypisów dolnych, znajdujących się na każdej stronie pod tekstem właściwym. To znacznie lepsza forma- zapewnia większą przejrzystość i transparentność pracy. Do lokalizowania przypisów służą odsyłacze. Mają one formę cyfr arabskich bądź też liter. Bywają też przypisy opatrzone gwiazdką bądź innym umownym znakiem. Ten sposób sprawdza się jednak tylko w przypadku krótkich tekstów, gdzie ilość przypisów jest bardzo mała. W pracach dyplomowych, w których ilość przypisów liczy się nawet w setkach, zdecydowanie muszą to być cyfry.
To podstawowe zasady. Jedak nie istnieje jeden uniwersalny przepis na wygląd i formę przypisów. Każdy autor pracy dyplomowej powinien dokładnie omówić tę kwestię z promotorem. Podobnie, jak to bywa z bibliografią, różni wykładowcy mają odmienne preferencje, co do wyglądu pracy. Czasem wymaga się tworzenia bardzo dokładnych przypisów, z podaniem wszystkich dostępnych danych o konkretnej publikacji. Ale wielu promotorów chętniej stosuje wersję uogólnioną. Istotne jest to, aby być konsekwentnym. Jeśli zdecydowaliśmy się już na daną formę, należy ją stosować na przestrzeni całej naszej pracy bez wyjątku.
